مطالعۀ تطبیقی تحصیل دلیل از سوی داور در نظام‌های حقوقی ایران و ‏امریکا و قواعد کانون وکلای بین‌المللی ‏

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، تهران، ایران‏

2 دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، تهران، ایران‏

چکیده

نحوة ارائه و جمع‌آوری ادله، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های طرفین اختلاف و داوران جهت اثبات ادعاهای مطروح در مباحث داوری تجاری بین‌المللی است. موضع نظام‌های حقوقی مختلف نسبت به این روش‌ها در فرض سکوت طرفین دعوا یکسان نیست. یکی از این شیوه‌ها امکان مطالبۀ دلیل از سوی داور و بدون درخواست اصحاب اختلاف است که به‌عنوان تحصیل دلیل در معنای خاص شناخته می‌شود. در این زمینه دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. مهم‌ترین علت مخالفت با تحصیل دلیل، تنافی آن با اصل بی‌طرفی داور است. از سوی دیگر، موافقان این روش، کشف حقیقت و حل و فصل عادلانۀ اختلاف را مجوزی برای تحصیل دلیل عنوان می‌نمایند. با بررسی قواعد مرتبط با داوری در نظام‌های حقوقی و سازمان‌های مختلف مشخص گردید امروزه تحصیل دلیل از جانب داور در شرایط خاصی امکان‌پذیر است. این نوشتار در موازات مطالعۀ قوانین مرتبط با داوری در نظام‌های حقوقی ایران و امریکا و نیز قواعد دیوان داوری ایران و امریکا، دیدگاه کانون وکلای بین‌المللی را نیز در این خصوص واکاوی می‌کند و می‌کوشد ضوابط تحصیل دلیل را معرفی نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the Taking of Evidence by the ‎Arbitrator in the Legal Systems of Iran and the United ‎States and the Rules of International Bar Association

نویسندگان [English]

  • Zahra Mirshahpanah 1
  • Homayun Mafi 2
  • Abasali Darooei 2
1 Department of Private Law, University of Judicial Sciences and Administrative Services, Tehran, ‎Iran‎
2 University of Judicial Sciences and Administrative Services, Tehran, Iran‎
چکیده [English]

The methods for collection and presentation of evidence are one of the most important concerns of the litigants and arbitrators, in order to prove the claims raised in international commercial arbitration. The position of different legal systems is not the same  regarding these methods in the assumption of the silence of the litigants. One of these methods is the possibility of demanding evidence by the arbitrators without the request of   disputing parties, which is known as the taking of evidence in a special sense.There are different opinions in regard to this matter. The most important reason for opposing to the taking of evidence  is its conflict with the principle of arbitrator's impartiality. On the other hand, the supporters of this method consider the discovery of the truth and just settlement of the dispute as a permit to the taking of evidences. Through the examination of the rules related to arbitration in different legal systems and organizations, it was found that it is possible for an arbitrator to take evidence in certain circumstances. This article, in parallel with the study of the arbitration rules of the legal systems in Iran and the United States of America, as well as the rules of Iran and the United States claims tribunal, analyzes the rules of the International  Bar  Association (IBA) in this regard and tries to introduce some criteria for the taking of evidence.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Arbitration
  • ‎ Discovery of Document
  • ‎ Discovery of Truth
  • ‎ Role of the Arbitrator
  • ‎ Taking of Evidence.‎
  1. الف) فارسی

    1. احمدی واستانی، عبدالغنی (1341). نظم عمومی در حقوق خصوصی. تهران: چاپ روزنامۀ رسمی.
    2. اخلاقی، بهروز (1383- 1382). جزوۀ حقوق تجارت بین‌الملل. مقطع دکتری، دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران.
    3. ایرانشاهی، علی‌رضا (1390). بررسی معیار «نظم عمومی» در نظارت قضایی بر رأی داوری تجاری بین‌المللی. مجلۀ حقوقی بین‌المللی، نشریۀ مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست جمهوری، (44)، 134.
    4. ایرانشاهی، علی‌رضا (1391). معیار «قابلیت داوری» در اعمال نظارت قضایی بر رأی داوری تجاری بین‌المللی. مجلۀ تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی، 15(2)، 74.
    5. بهمئی، محمدعلی و شیخ عطار، حُسنی (1397). قانون حاکم بر داوری‌پذیری دعاوی. مطالعات حقوق تطبیقی، 9 (2)،
    6. جنیدی، لعیا (1376). قانون حاکم در داوریهای تجاری بین‌المللی. چاپ هفتم، تهران: نشر دادگستر.
    7. جنیدی، لعیا (1387). اجرای آرای داوری بازرگانی خارجی. تهران: شهر دانش.
    8. جنیدی، لعیا و غیاثوند قزوینی، نسترن (1396). داوری‌پذیری در نظام حقوقی ایران با تأکید بر رویۀ قضایی. دوفصلنامۀ علمی پژوهشی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید، 5 (108)، 65.
    9. سرخوش، جواد و دیبافر، سهیلا (1397). ماهیت داوری در دعوای طلاق. فصلنامۀ پژوهش حقوق خصوصی، سال ششم، تابستان، (23)، 73.
    10. سلجوقی، محمود (1386). حقوق بین‌الملل خصوصی، تعارض قوانین و تعارض صلاحیت دادگاه‌ها. چاپ چهارم، تهران: نشر میزان.
    11. سیدی، جواد (1392). درآمدی بر قابلیت ارجاع در داورهای تجاری بین‌المللی. تهران: انتشارات جنگل.
    12. شهبازی‌نیا، مرتضی و بازگیر، سعید (1394). نظم عمومی و نقش آن بر امور شکلی داوری. مجلۀ تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری، (23)، 99.
    13. صادقی، محسن (1384). مفهوم و اعمال نظم عمومی در مراجع قضایی و شبه قضایی و جلوه‌های نوین آن. مجلۀ حقوق و علوم سیاسی، (68)، 23.
    14. صدرزاده افشار، محسن (1384). آیین دادرسی مدنی و بازرگانی. جلد سوم، چاپ هشتم، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
    15. صدیقی، بهاره و نعیمی، سید مرتضی (1395). آثار حقوقی مقر در داوری‌های تجاری بین‌المللی. فصلنامۀ پژوهش‌های روابط بین‌الملل، پاییز، 1(21)، 154.
    16. صقری، محمد (1386). حقوق بازرگانی و ورشکستگی. چاپ سوم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    17. طباطبایی‌نژاد، سید محمد (۱۳۹۵). نظارت قضایی بر اعمال قواعد آمره در داوری تجاری بین‌المللی. مجلۀ دانش حقوق مدنی، سال پنجم، (۱)، 98.
    18. قائم‌مقام فراهانی، محمدحسین (1389). ورشکستگی و تصفیه. چاپ ششم، تهران: نشر میزان.
    19. کریمی، عباس و پرتو، حمیدرضا (1391). حقوق داوری. چاپ اول، تهران: نشر دادگستر.
    20. لیو، جولیان و دی ام، مستلیس (1391). داوری تجاری بینالمللی تطبیقی. ترجمۀ محمد حبیبی مجنده. چاپ اول، قم: دانشگاه مفید.
    21. الماسی، نجادعلی (1382). حقوق بین‌الملل خصوصی. چاپ اول، تهران: نشر میزان.
    22. مافی، همایون (1397). شرحی بر قانون داوری تجاری بین المللی ایران. تهران: انتشارات دانشگاه علوم قضایی.
    23. میرزانژاد جویباری، اکبر، (1394). ارجاع دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی به داوری. مجلۀ حقوق اداری، پاییز، (2)، 120.
    24. نصیری، محمد (1388). حقوق بینالملل خصوصی. جلد دوم، تهران: انتشارات آگاه.
    25. نیکبخت، حمیدرضا (1385). شناسایی و اجرای آرای داوری‌های تجاری در ایران. چاپ اول، تهران: انتشارات مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی.

     

    ب) انگلیسی

    1. Arfazadeh, Homayoon (2001). Arbitrability under the New York Convention. the Lex Fori Revisited. Arbitration International, Vol. 17, Issue 1.
    2. Bockstiegel Karl, Heinz (2008). Public policy as a Limit to Arbitration and its Enforcement. IBA Journal of Dispute resolution, Special Issue.
    3. B, Born (2012). International Arbitration: Law and Practice; Kluwer International. the Netherlands.
    4. Gaillard Emmanuel & Savage John (1999). Fouchard, Gaillard , Goldman on International Commercial Arbitration. Kluwer Law International.
    5. Ge, y (2012). Insolvency Proceedings and Their Effect on International Commercial Arbitration. LLM Thesis, University of Ghent.
    6. Grantham, William (1996). The Arbitrability of International Intellectual Property Disputes. 14 Berkeley J. Int'l Law, 173.
    7. Halket T. (2009). Choice of Law in International Intellectual Property Arbitrations. A Three-Dimensional Chess Game? in Rovin A. (eds.), Contemporary Issues in International Arbitration and Mediation, Martinus Nijhoff Publishers, 24
    8. Kirry A. (1996). Arbitrability: Current Trends in Europe, Arbitration International, Vol. 12, (4), 14
    9. Kreindler, Richard (1997). Particularities of International Financial Arbitration in the Contex of Challenges to Arbitral Awards. Yearbook of International Financial and Economic Law.
    10. Kroll Stefan M. (2006). Arbitration and Insolvency Proceedings- Selected Problems in Pervasive Problems in International Arbitration. Kluwer Law International.
    11. Lehmann, Matthias (2004). A Plea for a Transnational Approach to Arbitrability in Arbitral Practice. 42 Colum. J. Transnat l, 234.
    12. Lu, May (2006). The New York Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards. Analysis of the Sevn Defence to oppose Enforcement in the Unites States and England; 23 Ariz . J. Int L & Comp, 34.
    13. Okekeifere Andrew (1999). Public Policy and Arbitrability under the UNCITRAL Model Law, International Arbitration Law Review.
    14. Redfern, Alan & Hunter, Martin (2004). Law and Practice of International Commercial Arbitration. Sweet and Maxwell, London.
    15. Ware,s.j. (2010). similarities between arbitration and bankruptcy litigation.