مطالعۀ تطبیقی تأثیر مفاد اعلامیۀ جهانی حقوق بشر در قانون اساسی افغانستان و در تحقق اهداف حقوق بشری در این کشور

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشیار گروه حقوق عمومی و بینالملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز

چکیده

هدف از تدوین و تصویب اعلامیۀ جهانی حقوق بشر منحصراً این نبوده است که حقوق و آزادی‌ها در اعلامیۀ یادشده مورد شناسایی قرار گیرد، بلکه در کنار این امر، یکی از اهداف عمدۀ تدوین اعلامیۀ جهانی حقوق بشر این بوده است که حقوق و آزادی‌های مندرج در آن با اعمال قانون به‌اجرا گذاشته شود. با توجه به این امر، مفاد اعلامیۀ جهانی حقوق بشر نه‌تنها به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای در قانون اساسی افغانستان و سایر قوانین این کشور انعکاس یافته، بلکه در تحقق اهداف حقوق بشری در افغانستان تأثیرگذار بوده است. در مقدمۀ قانون اساسی افغانستان به احترام و در مادۀ 7 آن به رعایت اعلامیۀ جهانی حقوق بشر تصریح شده است. همچنین دولت افغانستان در قانون اساسی این کشور در زمینه‌های مختلف تحقق اهداف حقوق بشری متعهد شده است. تأسیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، تحقق حق آموزش و پرورش، تأسیس احزاب سیاسی، تحقق مشارکت مردم در امور عمومی و سیاسی، تحقق آزادی‌های بیان، مطبوعات و شکل‌گیری نهادهای جامعۀ مدنی، مصادیقی از تحقق اهداف حقوق بشری در افغانستان محسوب می‌شوند که متأثر از مفاد اعلامیۀ جهانی حقوق بشر بوده است. ازآنجایی که دین مقدس اسلام به‌عنوان منبع قانون‌گذاری در قانون اساسی افغانستان قلمداد شده است، بنابراین، حقوق و آزادی‌های مندرج در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر که مخالف اعتقادات و احکام دین مقدس اسلام‌اند، در این کشور عملی نیستند. روش تحقیق این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و هدف از نگارش آن بررسی تأثیر مفاد اعلامیۀ جهانی حقوق بشر در تحقق اهداف حقوق بشری در افغانستان است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the Impact of the Provisions of the Universal Declaration of Human Rights in Afghanistan’s Constitution and in Realization of Human Rights Goals in This Country

نویسندگان [English]

  • Gholam Sakhi Akbari 1
  • Nader Mardani 2
1 Shiraz University
2 faculty member of the Faculty of Law and Political Science at Shiraz University
چکیده [English]

The purpose of codification and ratification of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR) has not been exclusively this that the rights and freedoms mentioned in the declaration be identified, but besides this, one of the main objectives of codification of the (UDHR) has been that the rights and freedoms inserted in it to be enforced by law enforcement. Due to the fact that the provisions of the Universal Declaration of Human Rights not only considerably has been reflected in the constitution of Afghanistan and the others Laws of this country, but has been effective in achieving the goals of human rights in Afghanistan. In the preamble of the Constitution of Afghanistan to respect and in the article 7 of it to observe of the (UDHR) has been stipulated. Also the government of Afghanistan in the constitution of the country in various fields of achieving human rights goals has been known to commit human rights goals. The establishment of Afghanistan Independent Human Rights Commission (AIHRC), the realization of the right to education, the establishment of political parties, the realization of people's participation in public affairs, the realization of freedoms of speech, press and formation of civil society organizations, are some of the realization of human rights goals in Afghanistan that affected by the provisions of the (UDHR). Since the sacred religion of Islam has been taken for as the source of legislation in the constitution of Afghanistan, therefore the rights and freedoms in the UDHR which are contrary with the beliefs and sentences of the sacred religion of Islam are not practical in this country. The research method used in this article is descriptive-analytic and the purpose of writing is to examine the effect of the provisions of the UDHR in achieving human rights goals in Afghanistan.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Human Rights in Afghanistan
  • The Universal Declaration of Human Rights
  • Human Rights Obligations
الف) فارسی
1. آشنا، حسام‌الدین (1380)، «مخاطبشناسی رسانه»، نشریۀ پژوهش و سنجش، ش 26.
2. اصلانی، فیروز و کاظمینی، سید محمدحسین (1390)، «مفهوم حاکمیت قانون و برداشت از آن با تأکید بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی، ش 26 (علمی-پژوهشی).
3. بهرامی، کمیل (1388)، نظریۀ رسانهها، جامعه‌شناسی و ارتباطات،‌ تهران.
4. بهزادی، سیاوش (1345)، «اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، ماهنامۀ قضایی»، ش 5.
5. تانکارد، جیمز و سورین، ورنر (1386)، نظریههای ارتباط، مترجم: علیرضا دهقان، چ 3.
6. خلخالی، فرید (1383)، «نظم عمومی و آزادی تجمع و تشکل»، نشریۀ حقوق اساسی، سال دوم، ش 3.
7. دادگران، سید محمد (1388)، مبانی ارتباط جمعی، تهران، چ 13.
8. دنیس، مک کوایل (1385)، درآمدی بر نظریۀ ارتباطات جمعی،‌ مترجم: پرویز جلالی، تهران.
9. رحیمی، محمدعیسی (1393)، «تکثر رسانهها و تأثیر آن بر فرهنگ آیندۀ افغانستان»، فصلنامۀ پژوهش‌های منطقه‌ای، سال دوم، ش 12.
10. رسولی، محمد‌اشرف (1393)، تحلیل و نقد قانون اساسی افغانستان، ج 2، چ 2، کابل: انتشارات سعید.
11. زرین‌دست، جواد (1377)، «بررسی تطبیقی قوانین اساسی قبل و بعد از انقلاب اسلامی با اعلامیه حقوق بشر: همسنجی دو قانون اساسی با یک اعلامیۀ جهانی»، علوم سیاسی، مجلس و راهبرد، ش 26.
12. ساعی، علی و مهدوی، جعفر (1393)، «تحلیل فرایند دموکراتیکسازی در افغانستان» جامعه‌شناسی تاریخی، دورۀ 6، ش 1.
13. شکرخواه، یونس (1383)، «آزادی بیان در مصوبههای جهانی»، رسانه، ش 59.
14. شهرستانی، شاه علی‌اصغر (1385)، «اصول حقوق بشر در اسناد بین‌المللی و نظام حقوقی افغانستان»، ماهنامۀ تخصصی، حقوقی و فرهنگی عدالت، سال هشتم، ش 47.
15. صداقت، قاسم‌علی و جهان‌بین، عبادالله (1391)، «تعهدات ایجابی دولت در برابر شهروندان از دیدگاه حضرت علی»، فصلنامۀ اندیشه‌های حقوق عمومی، ش 1.
16. ضیایی بیگدلی، محمدرضا (1383)، حقوق معاهدات بینالمللی، تهران: انتشارات گنج دانش.
17. عمید زنجانی، عباسعلی (1387)، مبانی حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات مجد.
18. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان (1392)، گزارش سالانۀ 1392، کابل: انتشارات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان.
19. قائمی‌نیک، محمدرضا (1388)، «بررسی منظرهای انتقادی چهارگانه به مبانی اعلامیۀ جهانی حقوق بشر»، فصلنامۀ اقتصاد، راهبرد توسعه، ش 20 (علمی- ترویجی).
20. فتحی، عصمت‌الله (1388)، «آزادی در قانون اساسی افغانستان، و تطبیق آن با اسلام و حقوق بشر»، سفیر نور، ش 12.
21. فولادیان، محمد؛ فاطمی امین، زینب؛ غفاری‌زاده، محمد (1387)، مبنای تئوریک دولت رفاه از دیدگاه پوپر (بررسی بنیان‌های فلسفی و نحوۀ شکل‌گیری و عملکرد دولت رفاه از دیدگاه کار پوپر)، فصلنامۀ علوم اجتماعی (دانشگاه فردوسی مشهد)، ش 11 (علمی- پژوهشی).
22. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان (1391)، وضعیت حقوق اقتصادی و اجتماعی در افغانستان/گزارش ششم 91-1390، انتشارات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان.
23. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان (1390)، گزارش سالانۀ 1390، کابل: انتشارات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان.
24. کوهن، کارل (1373)، دموکراسی، مترجم: فریبرز مجیدی، تهران: انتشارات خوارزمی.
25. گل‌پرور، محسن (1388)، «نقش نگرش به رفاه اجتماعی در رابطۀ همدلی و گرایش اجتماعی با عدالت اجتماعی»، فصلنامۀ رفاه اجتماعی، ش 32 (علمی- پژوهشی).
26. کنوست افشار، ماندانا (1386)، رهنمود انستیتیوت ماکس پلانک برای حقوق اساسی افغانستان، مترجم: حسین غلامی، چ 2، شهر هایدلبرگ آلمان: انتشارات انستیتیوت حقوق مقایسوی عامه و حقوق بین‌الملل ماکس پلانک.
27. محمد‌نژاد، حسن (1355)، احزاب سیاسی، تهران: امیر کبیر.
28. مردانی، نادر و اکبری، غلام‌سخی (1396)، «مطالعۀ تطبیقی تکالیف شهروندی مندرج در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و قانون اساسی افغانستان»، مجلۀ مطالعات حقوق تطبیقی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دورۀ 8، ش 2.
29. مشتاقی، رامین با حمایت نظام‌الدین عبدالله و میهن روزبهانی (1387)، رهنمود انستیتیوت ماکس پلانک برای حقوق اساسی افغانستان، تشکیلات و اصول دولت، ج 1، چ 3، هایدلبرگ و کابل: انتشارات انستیتیوت ماکس پلانک.
30. مشتاقی، رامین (1389)، رهنمود ماکس پلانک برای حقوق اساسی افغانستان، ج 1، چ 3 با اصلاحات.
31. نوروزی، مریم (1382)، «تعهدات سلبی دولتها برای حمایت از حقوق بشر بنیادین»، فصلنامۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی (دانشگاه تهران)، ش 60.
32. هاشمی، سید محمد (1382)، «حمایتها و تضمینات حقوق بشر در حقوق داخلی و نظام بینالمللی»، مجلۀ تحقیقات حقوقی، ش 38.
33. هکی، فرشید (1389)،گفتمان حقوق بشر برای همه، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش.
34. یوسفی، حیات‌الله (1386)، «افغانستان؛ نظام سیاسی و دموکراسی»، فصلنامۀ معرفت، ش 115.
35. اعلامیۀ جهانی حقوق بشر مصوب 10 دسامبر 1948.
36. قانون اساسی افغانستان مصوب 1382ش.
 
ب) خارجی
39. A. Viijapur, K.Savitri, (2006), «The International Covenants of Human Rights: An Overview», Indian Quatery Vo1. LXIL, No 2.
40. Anni Report on the Performance and Establishment of  National Human Rights Institutions in Asia, (2014) The Asian NGO Network on National Human Rights Institutions (ANNI), Compiled and Printed by: Asian Forum for Human Rights and Development (Forum-Asia), Seretariat of ANNI, Editorial Committee: Balasingham Skanthakumar (Editor-in-chief) Joses Kuan, Heewon Chun, Bankok, Thailand.
41. Bloch, Inayatullah (1996), Islam the State and Nationality Problems: A Study of Ethnic Rights in the Middle East, in: Gudmundur Alfredsson/Peter Macalister-Smith (eds.) The Living Law of Nations.
42. Diamond, Larry (1989), «Rethinking Civil Society, Journal of Democracy», Vol 5, No. 3.
43. Donnelly, Jack, Universal Human Rights in Theory and Practice, Ithaca, N,Y. Cornel University Press.
44. Dorsen, N and Gifford, P. (eds.), (2001), Democracy and the Rule of Law, Washington: New York University School of Law.
45. Conde, H. Victor (2002), A Handbook of International Human Rights Terminology, Santa -Barbar CA: ABC-Clio. Second edition.
46. Moore, D, «Civil Society Law Reform in Afghanistan», The International Journal of Not-for-Profit Law, Vol. 8. Issue 1, 2005.
47. R. Falk, Sovereignty and Human Rights,: The Segrch of   Recognization, Francis.M.Deng and Terrence cyons, eds., African reckoning: A Quest For Good Governance, Washington, DC: Brooking Intstitution, 1998.
48. Stanly Hoffmann, Reaching for the most Difficult: Human Rights us a Foreign Policy Goal, Daedelus,
 
ج) اینترنتی
 
37.http://www.hrw.org
38. (http://www.aihrc.org.af)