نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور
2 استادیار گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور
3 استاد گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران
4 دانشجوی دکتری گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The result of international revolutions in recent centuries in the field of different legal systems is the determination of a definite and legal age for “the minimum criminal responsibility age” and also the “maturation age”. The studies conducted in the present article indicate that there is no decisive and clear-cut reasoning behind why the age of 18 years old is considered as the age of adulthood (the age of full criminal responsibility). The consensus between legal experts emphasizes this point that it has to be tried to increase the full criminal responsibility age in various countries to the highest extent possible; since this situation would be much more consistent with the world legal realities, the decision-making system of an individual and the responsibility for controlling personality anger. Of course, a process is forming recently in this field that signifies the public opinions endeavor to maximally increase the age of commencing criminal responsibility. This process is based on the needs and the various inferences from growth psychology and cognitive sciences, the religious norms and traditions, and the universal regulations requirements.
کلیدواژه‌ها [English]
قرآن کریم (1370)، تهران: دفتر فرهنگی نور وابسته به انتشارات مهشاد.
2. ابن عابدین (1387)، مجموعه رسائل ابن عابدین، ج 1، چاپ افست بیروت.
3. انوری، حسن (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، چ 1، تهران: نشر سخن.
4. اردبیلی، محمدعلی (1381)، حقوق جزای عمومی، تهران: نشر میزان.
5. بحرانی، یوسف‌بن احمد (1985)، الحدائق الناظر فی احکام العترۀ الطاهرۀ، چاپ دارالاضواء.
6. تدین، عباس (1396)، حقوق کیفری تطبیقی اطفال، تهران: نشر میزان.
7. تدین، عباس و باقری‌نژاد، زینب (1386)، «سن مسئولیت کیفری در کشورهای اروپایی و ایران»، مجلۀ تعالی حقوق، سال دوم، ش 18.
8. روحانی، حسن و مهرپور، حسین (1391)، سن اهلیت و مسئولیت قانونی قانونی در فقه اسلامی و نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
9. ساریخانی، عادل و عطازاده، سعید (1392)، «بررسی معیار سنّ کیفری دختران در فقه و حقوق موضوعه»، مطالعات حقوق تطبیقی، تهران، دورۀ 4 ش 2.
10. شامبیاتی، هوشنگ (1392)، حقوق جزای عمومی، ج 2، چ 2، تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد.
11. شایگان فرد، مجید و ادیب، زهرا (1392)، فلسفه و مبنای تعیین بلوغ به عنوان سن مسئولیت کیفری، کنفرانس ملی سیاست کیفری ایران در قبال بزهکار و بزه‌دیدگی کودکان و نوجوانان، کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته.
12. صابر، محمود و صادقی، آزاده (1394)، «بررسی معیار آستانۀ شدت برای تعقیب جنایات در دیوان کیفری بین‌المللی با نگاهی بر دیگر دادگاه‌های بین‌المللی»، مطالعات حقوق تطبیقی، تهران، دورۀ 6 ش 2.
13. میرمحمدصادقی، حسین (1389)، جرایم علیه اشخاص، چ 7، تهران: میزان.
14. میرسعیدی، منصور (1390)، «گزارش نشست تخصصی سن مسئولیت کیفری»، وزارت دادگستری- مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک.
15. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (1403ق)، بحارالانوار، مؤسسۀ الوفاء، چ 2، بیروت.
16. محمدی ری‌شهری، محمد (1370)، میزان الحکمه، ج 6، چ 3، مرکز نشر- مکتب علوم الاسلامی، بی‌جا.
17. موسوی بجنوردی، محمد و جعفری، منا (1388)، «مقایسۀ حقوق کیفری اطفال ایران و فرانسه با کنوانسیون حقوقی کودک»، فقه و اصول، ش 9.
18. میرمحمدصادقی، حسین (1387)، «طبقه‌بندی اطفال بزهکار در نظام کیفری انگلستان»، مجلۀ تحقیقات حقوقی، ش 26-25.
19. صفاری، محمدرضا و محمدی، منصوره (1392)، بررسی روان‌شناختی سنّ مسئولیت کیفری از منظر دیدگاه‌های شناختی پیاژه و روانی اجتماعی اریکسون با نگاهی به قانون مجازات اسلامی، کنفرانس ملی سیاست کیفری ایران در قبال بزهکار و بزه‌دیدگی کودکان و نوجوانان، کرمان، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته.
20. نجفی توانا، علی (1384)، «سن و مسئولیت کیفری اطفال در مقررات حقوق داخلی و خارجی»، فصلنامۀ مدرس علوم اسلامی.
ب) خارجی
ج) سایت‌های تخصصی
)