بررسی تطبیقیِ معیارهای اخراج قانونی؛ نقد معیارهای موجود و ارائۀ معیاری مطلوب: معیار اخراج منصفانه

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

تضمین امنیت شغلی کارگران در گرو جلوگیری از اخراج‌های خودسرانه است، لکن در بحث اخراج کارگران آنچه در حقوق ما کمتر به آن توجه شده و ضرورت انجام پژوهش حاضر را نمایان‌تر ساخته، بررسی ضوابط و معیارهای حاکم بر حق فسخ یک‌جانبه است. در نتیجه، در این مقاله به تبیین و نقدِ معیارهایی که در نظام‌های حقوقی مختلف راجع به اساسِ مستحق شناختن کارفرما در اخراج کارگر وجود دارد و سپس، میزانِ سازگاری معیارهای مستنبط از مصادیق اخراج قانونی در نظام حقوقی ما با آن‌ها پرداخته شده است. نهایت آنکه رویکرد مطلوب، پیش‌بینیِ موردی مصادیق جواز اخراج کارگر، همچون تحقق تقصیر سنگین وی و یا تغییرات بنیادین اقتصادی، از یک سو و درنظر گرفتنِ مقرره‌ای عام راجع به تشریفات و حمایت‌های پسینیِ منصفانه از چنین کارگرانی دانسته شده است‌. در این میان، اعطای یک صلاحدیدِ مبتنی بر انصاف برای مراجعِ تخصصی رسیدگی‌کننده به موضوع با اشخاص واقعاً متخصص در حوزة حقوق کار بایسته است، به‌نحوی که در بررسی تحقق این مصادیقْ منفعل نبوده، در هر مورد بتوانند عملکرد کارفرما را در شکل و ماهیت با معیار انصاف سنجیده، درصورت عدم تطابق، تصمیم کارفرما را رد نمایند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparative Analysis of Criteria of Legal Dismissal; A Critique of Current Standards and a Case for the Preferred Standard: Standard of Justified Dismissal

نویسندگان [English]

  • Hassan Badini 1
  • Taha Arabasadi 2
  • Amir Ghaffari 2
1 Associate Professor, Faculty of Law & Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 PhD Student in Private Law, Faculty of Law & Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

To safeguard job security of workers against arbitrary dismissal by their employer on the one hand, and the possibility of exercise of the right of unilateral termination by employer in some cases, on the other hand, and mode of reconciliation between these two apparently conflicting goals has always been one of the most challenging issues in labor law. Achievement of the best solution in this regard might seem quite challenging; However, a thorough analysis of the basis and criteria which underly justified dismissal on part of employer might help achieve the preferred solution. Therefore, in the present study, we seek to provide an answer to the question of determining the preferred standard governing the employer’s right of unilateral termination. As the conclusion of our analysis, application of standard of “Fair Dismissal”, which, as a general rule, governs other rules and regulations regarding the right of termination of employer, is preferred. Accordingly, courts should on a case-by-case basis, determine whether the dismissal accords from formal and material point of view with requirements of fairness or not and thus base his decision as to its validity accordingly.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Legal Dismissal
  • Job Security
  • Reasonable Employer
  • Gross Negligence
  • Fair Dismissal

مراجع

  1. الف) فارسی

    - کتاب‌ها

    1. عراقی، سید عزت‌الله (1394). «حقوق کار»، ج 1، چ 16، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
    2. موحدیان، غلامرضا (1394). «حقوق کار (علمی-کاربردی)»، چ 7، تهران: انتشارات فکرسازان.

     

    - مقالات

    1. سلیمانی، نیلوفر و جعفری، محمدجواد (1400). «بررسی تطبیقیِ اخراج‌های غیرقانونی در مقررات کار ایران و استرالیا»، مطالعات حقوق تطبیقی، ش 1.
    2. عراقی، سید عزت‌الله (1378). «ارزیابی مقررات کار در زمینة اخراج»، مجتمع آموزش عالی قم، ش 3.
    3. رستمی، ولی و قبادی، حسین (1397). «عدالت توزیعی، کارایی و پایان قرارداد کار»، فصلنامة مطالعات حقوق عمومی، ش 1.

     

    ب) خارجی

    - Book

    1. Xie, Zengi, (2015). Labour Law in China: Progress and Challenges, Social Siences Academic Press and Springer-Verlage Berlin Heidelberg.

     

    - Articles

    1. Bellace, Jancier R. (1983). “A Right to Fair Dismissal: Enforcing a Statutory Guarantee”, University of Michigan Journal of Law Reform, Vol. 16, No. 2, pp. 207-248.
    2. Cassim, Nazeer (1984). “Unfair Dismissal”, Industrial Law Journal, Vol. 5, No. 3, pp. 275-301.
    3. Chapman, Anna (2009). “Protection in Relation to Dismissal: From the Workplace Relations Act to Fair Work Act”, University of New South Wales Law Journal, Vol. 32, No. 3, pp. 746-771.
    4. Hepple, Bob (2012). “Dismissal Law in Context”, European Labour Law Journal, Vol. 3, No. 3, pp. 207-2014.
    5. Jur.Achim, Seifert, Elke, Frunken-Hotzel (2005). “Wrongful Dismissal in The Federal Republic of Germany”, IUSLabour, No. 4, pp. 1-34.
    6. Jurrens-Sudkamp, Erin-Ann (2009). “Cobra's Gross Misconduct Exception: Strategies for Compliance in the Face of Uncertainty”, Labor Law, Vol. 24, No. 3, pp. 399-428.
    7. Meggiorin, Hedy (1997). “Proving Misconduct in order to Justify Dismissal under the Workplace Relations Act (CTH)”, Corporate & Business Law Journal, Vol. 10, No. 2, pp. 165-208.
    8. Myburgh SC, John, Van Niekerk, Andre (2000). “Dismissal as a Penalty for Misconduct: The Reasonable Employer and Other Approaches”, Industrial Law Journal, Vol. 21, No. 10, pp. 2145-2159.
    9. Okpaluba, Chuks (1999). “Employee's misconduct employer's reasonableness and the law of unfair dismissal in Swaziland”, Comparative and International Journal of Southern Africa, Vol. 32, No. 3, pp. 386-405.
    10. Smit, Nicola (2011). “How Do You Determine a Fair Sanction? Dismissal as Appropriate Sanction in Cases of Dismissal for (Mis)conduct”, De Jure, Vol. 44, No. 1, pp. 49-73.
    11. Thomas, David (1988). “Procedural Fairness in Unfair Dismissal - An Appraisal”, Trent Law Journal, Vol. 12, pp. 33-42.
    12. Van Niekerk, Andre (2012). “Dismissal for Misconduct - Ghosts of Justice past, Present and Future”, Acta Juridica, Vol. 2012, pp. 102-119.
    13. Vettori, Stella (2005). “When Is Dismissal for Misconduct an Appropriate Sanction”, De Jure, Vol. 38, No. 1, pp. 16-27.

     

    - Cases

    1. Avina v. Tex. Pig. Stand, Inc, No. SA-88-CA-13, 1991.
    2. British Home Stores v. Burchell, 1978 I.R.L.R. 379 (1978).
    3. British Labour Pump Co Ltd v. Byrne, 1979 I.C.R. 347, 1979 I.R.L.R. 94 (1979).
    4. Donaldson J, Boyfield R, Davies R. EARL v. SLATER & WHEELER (AIRLYNE) LTD. Managerial Law. 1973 Feb 1.
    5. Edcon Ltd v. Pillemer No & Others, 29 I.L.J. 614 (2008).
    6. Garbutt v. Stothers (1996) 69 IR 319.
    7. Griffiths H, Lawder FH, Roberts H. VOKES LTD. v. BEAR. Managerial Law. 1974 Feb 1.
    8. Karby v. Standard prods. Co., Civ. A. No. 3:90-291817, 1992.
    9. Moos v. Square D Co., 72 F.3d 39, 43 (63th Cir. 1995).
    10. Rotto v. Haskells of Pittsburgh, Inc., No. 96-360, 1997.
    11. Union of Construction, Allied Trade and Technicians v. Brain, (1981) IRLR 224.
    12. Venning v. Wormland Australia Pty Ltd (1991), 41 IR 85.

     

    - Table of legislation

    1. Code du droit du travail 2018.
    2. Code of Good Practice.
    3. Employment Rights Act 1996.
    4. Fair Work Act 2009 (FWA).
    5. Industrial Conciliation Amendment Act 1979.
    6. Labour Relations Act 1995.
    7. Termination of Employment Convention 1982 (No. 158).
    8. Termination of Employment Recommendation 1982 (No. 166).

    Workplace Related Act 1996 (WRA).

مطالعات حقوق تطبیقی
دوره 13، شماره 1
بهار و تابستان 1401
تیر 1401
صفحه 115-139

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار