تمایز میان اموال اشخاص عمومی در حقوق فرانسه

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق عمومی دانشکدۀ حقوق دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشجوی دکترای حقوق عمومی دانشگاه تهران

چکیده

در حقوق فرانسه مجموعۀ اموال اشخاص عمومی و در رأس آن دولت بر دو قسم است: ثروت عمومی اشخاص عمومی و ثروت خصوصی اشخاص عمومی. این تقسیم‌بندی در دو قرن اخیر و مبتنی بر دلایل نظری و عملی به‌وجود آمده، که خود تابعی از تحولات حقوق اداری فرانسه است. معیارهای تمایز میان این اموال به‌مرور زمان و با مشارکت دکترین و رویه شکل گرفته است. قانون مالکیت اشخاص عمومی مصوب 2006م این معیارها را وارد متون قانونی کرده است. وجود سه معیار «مالکیت عمومی انحصاری»،« کاربری» و «آمایش» باعث ورود یک مال به قلمرو ثروت عمومی اشخاص عمومی می‌شود. اموال اشخاص عمومی تابع قواعد حقوق اداری و در صلاحیت دادگاه‌های اداری است، اما نسبت به ثروت خصوصی اشخاص عمومی، قواعد حقوق خصوصی (قانون مدنی) و دادگاه‌های حقوقی صلاحیت دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Distinction between properties of public entities in French Law

نویسندگان [English]

  • Mohammad Jalali 1
  • Hamed Karami 2
1 Assistant Professor in Faculty of Law in Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
2 PhD candidate in Public Law, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

In the French Law, the properties of public entities and at the head of them, the properties of state are divided into public domain of public entities and private domain of public entities. The criterion of distinguishing of public properties of public entities is a procedural matter that has been taken from French Doctrine, however the recent law of public entities ownership passed in 2006 has arrived these criteria in the legal texts. There principles of public ownership, and use and preparation enter a property into public properties of public entities. The state is in the top position in these properties, so the governing rules of them are administrative and their competent courts are administrative courts. But in the case of private domain of public entities, the administration is equal with ordinary persons; therefore the rules of private law and judicial courts govern it.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Public domain
  • Private domain
  • Public person
  • Public power
  • Public services
  • French law
  1. الف) فارسی:

    1. امامی، م و استوار سنگری،ک (1388)، حقوق اداری، تهران: میزان.
    2. مؤتمنی،، م ط، (1390)، حقوق اداری، تهران: سمت.

     

    ب) خارجی:

    Dauphin (mai 11, 1959).

    le Béton ( octobr 19, 1956).

    soc ( février 5, 1965).

    Bergel, J. l. (2000). Traite de Droit civil. paris: LGDJ.

    Berthélemy, H. (1933). Traitéélémentaire de droit administratif. Paris: A. Rousseau.

    Berthier (CE Avril 23, 1960).

    Binczak, P. (2000). Droit administratif des bien. paris: Gaullino.

    Boulier (janvier 24, 1990).

    Chapus, R. (2001). Droit administratif général (جلد 2). paris: Montchrestien.

    chevalier, J. (2012). Service publique. Paris: PUF.

    Cie d'assurances la Préservatrice foncière (CE février 11, 1994).

    Code du domaine de l'Etat (1957).

    Code général de la propriété des personnes publiques. (2006).

    Debbasch, C. (1999). Droit administratif des biens. Paris: PUF.

    dictionnaire le Robert. (2001). paris.

    Douence, M. (2006). L'inaliénabilité du domaine public. AJDA , ص. 238.

    Dufau, J. (2012). Propriété publique et domanialité publique. AJDA , ص. 1381.

    Févrot, O. (2012). Définition du domaine public et dualisme juridictionnel. AJDA , ص. 841.

    Gaudemet, Y. (2002). Droit administratif des biens. Paris: L.G.D.J.

    Gaudemet, Y. (2014). Traite de Droit Aministratif. Paris: L.G.D.J.

    Gozzoli (CE 1975).

    Guettier, C. (2008). Droit administratif des biens . Paris: PUF.

    Laget-Annamayer, A. (2003). Occupation du domaine public et intérêt général. AJDA , ص. 1201.

    Mansuy (CE mars 21, 1984).

    Marécar (CE juin 1935).

    Rozet, C. B. (2007). L’amenagement indispensable un critere discutable . AJDA , ص. 571.

    Tifine, P. (2012). Droit administratif français. paris: Éditions juridiques franco-allemandes.

    Yolka, P. (1997). La propriétépublique. Paris: LGDJ.