بررسی عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ پارلمان در تعادل کارایی و نمایندگی ‏‏(مطالعۀ تطبیقی)‏

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق عمومی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران‏

2 گروه حقوق عمومی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

3 گروه حقوق عمومی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

چکیده

پارلمان نمونه‌ای از یک جامعه است که عوامل تعیین‌کنندۀ اندازۀ آن کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. مقالۀ پیشِ رو این فرضیه را مطرح می‌کند که تعیین تعداد کرسی‌های مجلس قانون‌گذاری، اقدامی است که میان کارایی و نمایندگی تعادل برقرار می‌کند. یکی از مؤلفه‌های مهم برای رسیدن به کارایی مطلوب، داشتن افراد کافی با تخصص‌های لازم برای انجام وظایف است. در صورت کمبود افراد و در پی آن نبود تخصص‌های لازم، گروه به کارایی مطلوب نخواهد رسید. هرچه گروه بزرگ‌تر باشد، تناسب آرا با تعداد کرسی‌ها، احزاب و نمایندگان گروه‌های کوچک، بیشتر می‌شود. بر این اساس در تحقیق حاضر تلاش بر این است تا با رویکردی علمی- تحلیلی از طریق آمارهای جمعیتی پارلمان‌های کشورهای مختلف به این پرسش پاسخ داده شود: چه ارتباطی میان تعداد نمایندگان مجلس با کارایی و نمایندگی آن مجلس وجود دارد؟ همچنین با طرح پرسشی فرعی سعی می‌شود پس از مقایسۀ بین شرایط مجلس شورای اسلامی ایران با کشورهای دیگر در این مقوله، بررسی شود که آیا الزام دو وظیفۀ مهم قانون‌گذاری و نظارت (بر اساس اصول 71 و 76 قانون اساسی)، با این تعداد نماینده باعث استفادۀ بیش‌از‌حد از اصل 85 قانون اساسی نشده است؟ چنان‌که از نتایج برمی‌آید مجلس شورای اسلامی به لحاظ اندازة نمایندگان در میان 239 پارلمان جهان رتبۀ 236 را دارد. این مسئله می‌تواند تأثیرات زیادی بر کارایی مجلس و نیز امر نمایندگی بگذارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Investigating the determinants of parliament size in the ‎balance of efficiency and representation (comparative ‎study)‎

نویسندگان [English]

  • Fardin Moradkhani 1
  • Unes Fathi 2
  • Davood Kazemi 3
1 Department of Public Law, Faculty Humanities Sciences, Bou Ali Sina University, Hamadan, Iran‎
2 Department of Public Law, Faculty Humanities Sciences, Bou Ali Sina University, Hamadan, Iran‎
3 Department of Public Law, Faculty Humanities Sciences, Bou Ali Sina University, Hamadan, Iran‎
چکیده [English]

The Parliament is an example of a society in which the determinants of its size have been less studied. The present article hypothesizes that determining the number of seats in a legislature is a balance between efficiency and representation. One of the important components to achieve the desired efficiency is to have enough people with the necessary expertise to perform the tasks. In case of shortage of personnel and consequently, lack of necessary specializations, the group will certainly not achieve the desired efficiency. Also, the larger the group, the greater the proportion of votes to the number of seats, parties, and representatives of the smaller groups. Based on this, the current research tries to investigate with a scientific-analytical approach through the demographic statistics of the parliaments of different countries, what is the relationship between the number of parliamentarians and the efficiency and representation of that parliament? Also, with a secondary question, after comparing the conditions of the Islamic Council of Iran with other countries in this category, it is tried to check whether the requirement of the two important duties of legislation and supervision (based on principles 71 and 76 of the constitution) with this Hasn't the number of representatives caused excessive use of Article 85 of the Constitution? According to the results, Iran's parliament ranks 236 among the 239 parliaments in the world in terms of the number of representatives. This issue can have a great impact on the efficiency of the parliament and also on the matter of representation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • K Article 85 of the ‎Constitution
  • ‎Parliament size
  • ‎Parliament
  • ‎Performance
  • ‎Representation.‎

مراجع

  1. الف) فارسی

    1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، (1368).
    2. مولائی، آیت و معنوی، مهدی (1398). مطالعۀ تطبیقی شرایط داوطلبان مجلس شورای اسلامی ایران و ولسی جرگه افغانستان. مطالعات حقوق تطبیقی، 10(2)، 771.

     

    ب) انگلیسی

    1. Barkan, J. D, Densham, P.J. & Rushton, G. (2006). Space matters: Designing better electoral systems for emerging democracies. American Journal of Political Science, 50(4), 926–939
    2. Besley, T. & S. Coate (1998). Sources of Inefficiency in a Representative Democracy: A Dynamic Analysis, American Economic Review, (88), 139-156.
    3. Brooks, L, Phillips, J. & Sinitsyn, M. (2011). The cabals of a few or the confusion of a multitude: The institutional trade-off between representation and governance. American Economic Journal Economic Policy, 3(1), 1–24
    4. Copus, C, Clark, A. Reynaert, H. & Steyvers, K. (2009). Minor party and independent politics beyond the mainstream: Fluctuating fortunes but a permanent presence. Parliamentary Affairs, 62(1), 4–18.
    5. Dahl, R.A. & Tufte, E.R. (1973). Size and democracy. Stanford, CA: Stanford University Press.
    6. DPI؛ Inter-Parliamentary Union, https://www.ipu.org/ (2022)
    7. Farrell, D. M. (2011). Electoral Systems: A Comparative Introduction (Second edi.). Houndmills: Palgrave MacMillan, p. 172.
    8. Frederick, B. (2010). Congressional Representation & Constituents. The Case for increasing the U.S. House of Representatives. New York: Routledg .
    9. Hoffman, L.Richard (1979). Applying Experimental Research on Group Problem Solving to Organizations, The Journal of Applied Behavioral Science, 375-391.
    10. Hooghe, M, & Deschouwer, K. (2011). Veto players and electoral reform in Belgium. West European Politics, 34(3), 626–643.
    11. Lewis-Beck,M.S. & Nadeau, R. (2012). PIGS or not? Economic voting in Southern Europe. Electoral Studies, 31(3), 472–477.
    12. Leyenaar, M. & Hazan, R.Y.(2011). Reconceptualising Electoral Reform.West European Politics, 34(3), 437–455.
    13. Lijphart, A.l Engineering, European Journal of Political Research, (25), 1-17.
    14. Lijphart,A. (1971). Comparative politics and the comparative method. American Political Science Review, 65(3), 682–693.
    15. Lorge, Irving, Fox, David, Joel, Davitz, And brenner, Marlin (1958). A survey of studies contrasting the quality of group performance and individual performance, 1920-1957, Psychological Bulletin,.55(6), 337-372.
    16. Lundell, K. (2012). Disproportionality and Party System Fragmentation: Does Assembly Size Matter? Open Journal of Political Science, 2(1), 9–16.
    17. Mansbridge, J. (2003). Rethinking representation. American Political Science Review, 97(4), 515–528.
    18. Massicotte, Louis (2001). Legislative Unicameralism: A Global Survey and a Few Case Studies: A Global Survey and a Few Case Studies,The Journal of Legislative Studies, 7(1), 151-170.
    19. Moulai, Ayat, Maanavi, Mahdi (2019). A comparative study of the conditions of the candidates of the Islamic Council of Iran and the Wolesi Jirga of Afghanistan, Comparative Law Studies, Volume 10, (2), 771 (In Persian).
    20. Myerson, RB. (1999). Theoretical Comparisons of Electoral Systems. European Eco- nomic Review, (43), 671-697.
    21. Pitkin,H.F. (1967). The concept of representation. Berkeley:University of California Press.
    22. Pole, J.R. (1987). The American constitution, for and against,the Federalist and Anti-Federalist Papers, Hill and Wang, New York
    23. Renwick, A. (2011). Electoral Reform in Europe since 1945. West European Politics, 34(3), 456–477.
    24. Rule,W. (1987) Electoral systems, contextual factors and women’s opportunity for election to parliament in twenty-three democracies. Western Political Quarterly, 40(3), 477–498.
    25. Stigler, George J. (1976). The Sizes of Legislatures, The Journal of Legal Studies, 5(1), 17-34
    26. Taagepera, R. (1972). The size of national assemblie social science research, 1(4), 385–401
    27. Taagepera, R. (2009). Predicting party sizes – The 2007 Johan Skytte Prize Lecture. Scandinavian Political Studies, 32(2) , 241.
    28. Taagepera, R., & Shugart, M. S. (1989). Seats and votes: The effects and determinants of electoral systems. New Haven: Yale Universit.
    29. Taagepera,R. (2007). Predicting party sizes: the logic of simple electoral systems. Oxford: Oxford University Press
    30. The Constitution of the Islamic Republic of Iran, (1989) (In Persian).
    31. Van Holsteyn, J. J. M., & Andeweg, R. B. (2010) Demoted leaders and exiled candidates: Disentangling party and person in the voter’s mind. Electoral Studies, 29(4), 628–635.
    32. Weingast, B. R., Shepsle, K. A., & Johnsen, C. (1981). The political-economy of benefits and costs A neoclassical approach to distributive politics. Journal of Political Economy, 89(4), 642–664.
    33. Yetton, Philip, PRESTON BOTTGER, (1983). The Relationships among Group Size, Member Ability, Social Decision Schemes, and Performance. Organizational Behavior and Human Performance (32), 145-159.
    34. Zilier,RobertO.C, (1957). Group Size: A Determinant of the Quality and Stability of Group Decisions. Sociometry, 20(2), 165-173.
مطالعات حقوق تطبیقی
دوره 14، شماره 1
بهار و تابستان 1402
تیر 1402
صفحه 491-512

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار